Een vogel vraagt zich hopelijk ook niet af of het klinkt dus laat lekker je stem horen
Ik zing al mijn hele leven en stond er nooit zo bij stil of het nou mooi was of niet. Ik deed het gewoon en ik heb er lol in. Mijn pleegvader was dominee en thuis en in de kerk werd er dus ook gezongen. Hij herinnert mij nog regelmatig eraan hoe ik als kind de hele kerk mee op sleeptouw kon nemen als er een nieuw lied werd ingestudeerd. Ik had een flink volume en liet dat ook goed horen en dat was natuurlijk fijn zolang het goed ging. Maar soms wist ik het ook niet precies en zong ik verkeerd en dan vloog iedereen dus met mij uit de bocht. Ach ja zo gaat dat soms en leuk als zulke verhalen nu nog zoveel lol oproepen. Ik kon en kan er zelf ook achteraf om lachen.
Schroom om je te laten horen
Echt druk heb ik mij er nooit over gemaakt. Ik zing gewoon met veel plezier en over het algemeen is dat oké. Steeds vaker hoor ik de verhalen van mensen die schroom hebben of gewoon echt niet durven zingen en het daarom maar niet doen. Want wat zal een ander er van zeggen? Het is niet perfect dus is het dan wel mooi of goed genoeg om je te laten horen? Ik vind dat zo jammer en wat ontzettend zonde! Het gaat toch om het samenzijn en in contact staan met elkaar. Ik hoorde een keer in dit verband de vergelijking van de zangvogels. “Zou een vogel zich afvragen of het wel goed klinkt?” Welnee gelukkig niet die kwettert er toch ook gewoon lekker op los.
[bctt tweet=”Een vogel vraagt zich hopelijk ook niet af of het goed klinkt dus laat lekker je stem horen!”]
De allermooiste “Sophietje”
Ik geniet juist heel vaak als ik mensen hoor zingen. Het gaat niet om het perfecte maar de intentie. De allermooiste “Sophietje” hoorde ik van een oude demente dame met zware kraakstem en niet echt op toon maar ik kan er nu nog kippenvel van krijgen zo verschrikkelijk mooi en ontroerend.
Zingen maakt blij!
Ik vind het fijn om mensen blij te maken en ik zie dat samen zingen heel veel plezier en positiviteit brengt. Er zullen vast vele mensen mooier kunnen zingen en beter gitaar spelen dan ik, maar daar maak ik mij niet zo druk om. Ik geniet van zingen en alles wat het brengt. Maar goed ik heb makkelijk praten want ik doe het gewoon. Toch hoop ik dat, als je het lastig vindt, je je toch meer gaat durven laten horen want zingen maakt vrij en blij!
Ben benieuwd hoe makkelijk jij wel/niet je stem laat horen en gewoon zingt?
Ik hoor het graag en je kunt hieronder je reactie achter laten.
Graag tot ziens! Wilhelmus
Wat heerlijk dat je je angst toch hebt overwonnen! Blijft moeilijk om voor te stellen dat je je niet durfde te laten horen want je zingt zo mooi en dat is genieten!
Wat zou ik willen dat ik een vogel was, dat had me heel wat ellende bespaard. Ik ben zo’n mens die niet haar stem durfde te laten horen terwijl iedereen zei dat ik mooi kon zingen. Zelfs een anderhalf jaar durende cursus “zingen en helen” moest er aan te pas komen om de angst enigszins te overwinnen en nog steekt het af en toe de kop op. Durfde geen auditie te doen voor het koor (dacht dat ik niet goed genoeg was) en ik zing daar nu al 15 jaar
maar ik doe het wel en geef me volop op voor workshops om maar met zingen bezig te zijn.
Nu zing ik klassiek, de grote koorwerken van Bach, Mozart en ga maar door en daar mag je niet improviseren dat maakt het lastig.
Ik word zo blij van zingen. Zing de hele dag voor me heen en op de fiets en als ik niet zing stel ik me de vraag, “Wat is er aan de hand, wat zit me dwars, ik zing niet?” Vroeger schoot ik in de stress als iemand zei “zing eens wat” en deed het niet en nu gaat het steeds beter al zal ik nooit zo vrij zijn als jij Wim. Het ontroert me steeds als ik jou een lied hoor zingen. Het laatste lied van Ramses zo helemaal op jouw eigen manier.
Je springt van kop- naar buikstem en het is prachtig.
Dank je wel!