Muziekgeluk en dementie alzheimer: Wat liedjes van vroeger kunnen doen

Onlangs speelde ik voor de bewoners van een woonzorgcentrum.
Ze hadden als thema “Oranje” gekozen en bij binnenkomst werd ik al helemaal vrolijk van de oranje broches die ze gemaakt hadden en de versiersels met diverse oranje attributen. Het zag er direct al heel gezellig uit.

Het is altijd even aftasten hoe mensen zullen reageren. Je ziet mensen kijken en denken “Wat komt die mijnheer hier doen?“ Ik knik dan vriendelijk, maak af en toe een kletsje en zet mijn spullen klaar. Bij de eerste geluidstest van gitaar en zang “Breng eens een zonnetje” zag ik al direct reactie, werd er gelijk meegezongen en begon iemand spontaan te dansen. Nog even geduld want ik moest natuurlijk wel stijlvol op het podium staan in mijn oranje pak.

In een gesprek met iemand van de begeleiding had ik gehoord dat vele mensen hier een zogenaamde PG-indicatie hebben (Psycho-Geriatrisch) oftewel in meer of mindere mate met geheugenstoornis te maken hebben. Er werden ca. 100 mensen verwacht leeftijd 65-95. Het zou dan ook fijn zijn om vele herkenbare liedjes van vroeger te spelen.

Ik had er zelf heel veel zin in en werd nog blijer toen ik direct enthousiaste reacties kreeg bij binnenkomst in mijn oranje pak. Ik stelde mij voor als Wilhelmus – De Oranje Man en al snel zongen we bekende klassiekers als “Zoek de zon op” en “op een mooie pinksterdag”.
Ik daag de mensen graag uit en laat ze raden welk liedje er komt. Ik speel dan 1,2 of 3 akkoorden en ja hoor daar beginnen ze al mee te zingen. Natuurlijk “2 ogen zo blauw” het kan ook niet missen.
Ook laat ik een singeltje zien van “Sophietje” en vertel over onze kinderen die geen idee hebben wat dat is maar jullie natuurlijk wel. En verhalen komen boven van vroeger platen draaien. Ze kunnen niet goed zien wat er opstaat maar ik zeg luister maar en natuurlijk al na 1, 2 akkoorden wordt “Sophietje” herkend en zingt de hele zaal uit volle borst mee. Als ik dan ook nog vraag hoe mijn dochter heet? Is het natuurlijk te makkelijk “Sophietje” en ik vertel dat ik voor haar vroeger altijd ook al dit liedje zong en vandaar ook nog dit singletje heb.
Zo is er bij elk liedje wel een verhaaltje of opmerking. Zijn jullie vaak verhuisd? De vele dorpjes en steden waar ik zelf heb gewoond en nu in Utrecht vlak bij het beeld van Wim Sonneveld gaat natuurlijk over in “Het Dorp”.
Wie heeft er wel eens een geliefde ontmoet in de bus/tram (zie verhaal 100 jaar HTM) “’t Was in de bus van Bussum naar Naarden” en wie werd er opgehaald door zijn verloofde op de fiets “Spring maar achterop”

Ik heb van die hele kleine muziekdoosjes en als je die op je gitaar zet komt daar een heel mooi warm geluid uit. Dus iedereen helemaal stil en probeer te raden welk liedje dit is. De klanken worden langzaam overgenomen door de mensen die ineens herkennen en “Tulpen uit Amsterdam” beginnen te zingen. Heel fragiel de muziek en dan de groep mensen die langzaam aanzwelt. Prachtig. Dit heb ik ooit een keer bedacht en is zo ontroerend mooi. Natuurlijk daarna verder op gitaar.

Oranje rozen deel ik uit voor iemand die jarig is en mijn eigen lied “Speciaal voor jou” voor iemand die die dag wel een steuntje kan gebruiken.
“Koffie, Koffie, lekker bakkie koffie” Tijd voor een korte pauze waar ik allemaal verhalen hoor van iemand die met een bigband de wereld over heeft gezworven als trompettist. Prachtig en een oude mijnheer die wat warrig verteld over een dikke fluwelen broek en wat medicijnen van de dokter. Verder de vraag van sommigen heet u nou echt Wilhelmus of is dat een artiestennaam. Nee hoor, zo heet ik echt . Kijk maar in mijn oranje colbert staat “Wilhelmus” zelfs in geborduurd.

Na de pauze rustig beginnen met “Laat me” van Ramses Shaffy en enthousiast verder met het thema de “Appeltjes van Oranje” en “Oranje Boven”
Ochtendgymnastiek en klappen bij “Daar bij de waterkant” , zangles bij “Valderie,valdera” en 1 van de leukste momenten was toch ook wel de canon “De uil zat in de olmen” die uiteindelijk na 3 keer lukte omdat meestal in eerste instantie iedereen mij volgt. Als het dan toch lukt is dat heel bijzonder.

De tekst van “O wat ben je mooi” deelde ik uit aan iedereen zodat we met z’n allen ook de coupletten konden zingen en met “Dit is het einde” sloten we af. Het was 1 groot liedjesfeest van herkenning en de tijd ruim 2 uur is zomaar voorbijgevlogen.

Na afloop kwam een dame naar mij toe en zei:
“ Luister eens mijnheer, weet u eigenlijk zijn we allemaal een beetje ziek, maar vanmiddag voelt dat helemaal niet zo. We konden alles meezingen en lekker mee doen zelfs dansen Heerlijk! Dankuwel!”
Ik was helemaal ontroerd en het voelde als een grote waardering. Ik was al helemaal blij omdat het zo leuk was en zo’n opmerking steek ik graag in mijn zak.
Alzheimer, dementie, geheugenstoornis het kent vele vormen en fijn als er dan zo’n herkenning is bij al die oude liedjes en je gewoon mee kunt doen.

Leestip: zie ook de site AlzheimerMuziekgeluk over wat liedjes van vroeger kunnen doen ivm alzheimer / dementie.

Heb jij nog een opmerking of mooi verhaal mbt geheugenstoornis en liedjes van vroeger? Welk liedje mag absoluut niet ontbreken? Graag hoor ik ze. Laat ze achter in het opmerking veld hieronder.

Graag tot ziens! Wilhelmus De Oranje Man