“Mens durf te leven!” Hoe “Wilhelmus de Oranje Man” 10 jaar geleden begon en wat vond ik dat spannend!

Vandaag 13 juni ben ik 60 geworden! En 10 jaar geleden rondde ik mijn prachtige baan af bij de Raad voor de Kinderbescherming en begon voor mijzelf. Daar stond ik dan. Op mijn 50-ste verjaardag voor het eerst in mijn Oranje maatpak als Wilhelmus de Oranje Man tijdens groot feest voor familie en vrienden op Fort Vuuren. Ik kon toen nog niet bedenken hoeveel moois dit zou brengen.

Wat vond ik het spannend!
Hoe zou het gaan uitpakken? Zou ik het overleven als zelfstandige? Zou ik genoeg opdrachten krijgen? Ja, het lukte! En wat heb ik veel meegemaakt in deze 10 jaar.
Zien optreden doet optreden. Als een lopend vuurtje komen uit elk optreden steeds weer nieuwe optredens omdat mensen het aan elkaar doorvertellen.

Aandacht en contact
Ik merk dat ik mij het meest op mijn plek voel als er aandacht en contact is voor/met de mensen. Er met elkaar het mooist mogelijke van maken. Hierdoor speel ik het meeste in de zorg voor mensen met een beperking en senioren/ouderen. Ik hou van “vreemde” mensen en voel mij daar helemaal op mijn gemak. Zeker als contact maken niet vanzelfsprekend is.

De jongen met een beperking, vervormde ledematen en spastische trekken die elke keer weer klaar staat om mij te helpen om de hoezen van mijn boxen te halen en snoeren neer te leggen.

De vrouw met autisme die samen met mij ineens de 1e keer als Elvis op podium kwam staan terwijl zij normaal weken aan nieuwe mensen moet wennen. Laatst kwam ik haar weer tegen toen ik veel te vroeg op de instelling was en even in zonnetje ging zitten en zij toevallig langsliep. We spraken uitgebreid over het doodgaan van haar vader, eenzaamheid en pesten.

De “vette” knipogen van een oude dame en de ontroerende momenten als een dochter haar vader met dementie na tijden van afwezig zijn ineens weer even tot leven ziet komen en zachtjes hoort meezingen met “Het kleine café aan de haven”.

De rollators die na afloop van een liedjesbingo overblijven omdat mensen ze, vol energie, ineens niet meer nodig denken te hebben.

Zo veel mooie momenten die absoluut niet vanzelf gaan maar als je er echt aandacht en tijd voor hebt, zo ontroerend mooi zijn.

Maak het gewone bijzonder wat mensen niet zomaar vergeten.
Ik hou ervan om er iets bijzonders van te maken! Daarom ook niet in spijkerbroek maar in mijn Oranje Maatpak. Alleen al mijn verschijning lokt vanzelf reacties uit en dan is het ineens helemaal niet ingewikkeld om contact te maken. “Oh wat ziet u er mooi uit! Zie die hoed! Heet u echt Wilhelmus? Wat heeft u een schitterende gitaar! Kijk nou, zelfs die schoenen zijn Oranje?
Ik vertel persoonlijke verhalen en als vanzelf komen mensen in de pauze naar mij toe om hun verhalen te vertellen. Ik heb zoveel mooie en ontroerende verhalen gehoord over familiegeschiedenissen, oorlog, eenzaamheid en liefdesverhalen.

Steeds kijk ik weer hoe kan anders, mooier en beter kan.
Door samenspraak met diverse activiteitenbegeleiders waarmee ik ondertussen heel goed contact heb gekregen proberen we nieuwe dingen uit om de optredens nog interactiever te maken. Zo ontstond de LiedjesBINGO, de Verzoekliedjes a-la-carte, De Zingende Kerstman en als nieuwste de zingende Sinterklaas.

Inmiddels heb ik honderden optredens verzorgd van groot tot klein. Ik hou van beide. De kleine huiskameroptredens vanwege de intimiteit en alle ruimte voor persoonlijke verhalen. Daarnaast ook het grootse zoals laatst de liedjesbingo voor 200 senioren/ouderen in een feesttent tijdens een dorpsfeest. Eén ding blijft het belangrijkst. Aandacht voor de mensen. Ik zie welk verschil het maakt hoe personeel en vrijwilligers alles doen om de mensen het naar hun zin te maken en er met elkaar het mooist mogelijke van maken. Dat straalt af op de mensen en dan beleef je de mooiste momenten met elkaar.

10 jaar verder. Vandaag 13 juni word ik 60
Ik leef nog steeds. Ben gelukkig met mijn vrouw en kinderen en ook die ontwikkelen zich allemaal goed. De corona tijd was niet makkelijk en heeft mij een groot gedeelte van mijn spaargeld gekost. Maar ik heb niet stilgezeten. Ik heb nieuwe projecten bedacht en mijn cd “De Gelukkeling” afgemaakt. Deze staat nu op spotify.

Op dit moment komt alles gelukkig weer tot leven. De boekingen en optredens stromen weer binnen. De mensen hebben weer meer vertrouwen en boeken zelfs alweer voor Sinterklaas en Kerst.

Deze zomer gaan wij op fietsvakantie naar Noorwegen. Gewoon samen met mijn vrouw en tentje op mijn prachtige Oranje wereldfiets naar de Fjorden fietsen waar ik ooit vroeger heb gewerkt. Zo samen op de fiets lijkt het leven zo heerlijk simpel en genieten we van de eenvoud, rust en ruimte.

Mens durf te leven!
Hoe het in het najaar allemaal gaat lopen, ik heb geen idee maar ik heb er alle vertrouwen in. Ik doe nu wat ik het liefste doe en nog steeds zou doen als ik morgen een miljoen zou winnen. Vandaag ben ik 60 en kijk vol vertrouwen uit wat er nog allemaal op mijn pad gaat komen. “Mens durf te leven!”

Ik ben benieuwd of jij ook zulke stappen in je leven hebt gezet die je eerst heel spannend vond maar toch hebt gedaan. Of daar misschien nu over nadenkt om te gaan doen. Laat het hieronder graag horen.

Alle goeds en graag tot ziens,
Wilhelmus Hoekstra 13-6-62

Hiep Hiep Hoera? 
Vandaag ben ik jarig en natuurlijk zingen we dan mijn “Hiep Hiep Hoera!” de 1 minuut verjaardag Rock ’n Roll
Zing je ook mee!? Luister op Spotify “Wilhelmus de Oranje Man” in het Nederlands “Hiep Hiep Hoera” of sinds kort ook in het Engels “Hip Hip Hooray”